Samanyolu Ekspresi

“Bugün dünyanın en iyi üniversitelerinden birinin diploma töreninde sizlerle birlikte olmaktan onur duyuyorum. Ben üniversiteden hiç mezun olmadım. Doğruyu söylemek gerekirse, mezuniyete en yaklaştığım an da bu an! Sizlere hayatımla ilgili üç hikaye anlatacağım. Hepsi bu. Büyütülecek birşey değil. Sadece üç hikaye.    İlki noktaları birleştirmekle ilgili. İlk 6 aydan sonra Reed Üniversitesinde derslere girmeyi bıraktım, ancak gerçek anlamda okulu bırakana kadar bir 18 ay kadar daha okulda kaldım. Okulu neden bıraktım? Olay ben doğmadan başlamıştı. Biyolojik annem genç, evlenmemiş bir üniversite mezunuydu ve beni evlatlık vermeye karar vermişti. Beni üniversite mezunu bir çiftin evlatlık almasını çok istiyordu, sonunda da bir avukat ve karısı tarafından alınmam için herşey hazırdı. Tek sorun, ben ortaya çıktıktan sonra, beni evlat edinecek çiftin esasında bir kız çocuğu istediklerini anlamış olmalarıydı. Bir gece yarısı, bekleme listesinde olan müstakbel aileme bir t

İlk kez geçen yıl düzenlenen Bursa Gökyüzü Gözlem Şenliği bu yıl 3-4 Haziran tarihlerinde gün boyu Bursa Hüdavendigar Kent Parkı'nda gerçekleşti. Geçen yıl olduğu gibi bu yılda öğretmen Gülhanım Çelik'in TÜBİTAK 4007 projesine başvurusunun desteklenmesi üzerine bir kez daha şenlik düzenlendi. Aylarca yapılan hazırlıklar, içerik çalışmalarının tek amacı başta Bursa'daki çocuk ve gençler olmak üzeri toplumu bilimle, özellikle de gökbilim ile tanıştırmak. İki gün boyunca her kesimden gelen sayısız katılımcıyla da bu hedefe ulaşıldı. Şenliğin içeriğine gelirsek, şenlikte onlarca atölye vardı. Parkta bulunan kamelyalar bu atölyelerin uygulama alanları olarak kullanıldı. Atölyeleri gezenler Güneş Saati yaptılar, kendi usturlab aletlerini tasarladılar, teleskop yapımını öğrendiler, Ay'ın evreleri hakkında bilgiler edindiler. Kısaca aklınıza gelen tüm gökbilim konularında atölyelerde hem uygulamalar yaptılar hem de bilgiler edindiler. Bu atölyeler sabah erken saatlerden

Aslında bu yazı için farklı bir kaç başlık düşündüm sırasıyla. Onlar biraz umutsuzluk içeriyordu, ama durum öyle değil! Artık pek kullanmadığım mail adresimi kurcalarken TÜBİTAK BİDEB ile olan maillerimizi gördüm. Lise yılları o zamanlar. Lise 2 ve 3. sınıfta iki kez başvurmuştum TÜBİTAK Ortaöğretim Araştırma Proje Yarışması na. Bir kez Biyoloji bir kez Fizik dalında başvurduğum yarışmanın her ikisinde de sonuç değişmedi.  TÜBİTAK gerekçeli bir mail ile bir üst aşamaya kalmadığımızı yazmıştı. Aslında bugün bile faydalarını gördüğüm çok fazla güzel deneyim kazandırmıştı bu girişimler bana. Üstelik ilk kez o zaman bilim yapmıştım. Çok güzeldi, doyumsuz... Sıfır kaygıyla ve beklentiyle, özgürce bilim. Bugün akademiyi yavaş yavaş tanımaya başlayan bir üniversite öğrencisi için oldukça harika... Salt bilim olağanüstü bir tad veriyor. Bu anlara ait bir fotoğraf buldum aşağıda. Şanlıurfa, Urfa Anadolu Lisesi Çok güzel günlerdi tartışmasız. Ama bir o kadar da yorucu. Deney aletl