Yaşamak İçin Elimden Geleni Yaptım ''Giordano Bruno''

Roma da, Campo dei Fiori meydanın heykeli bulunan, zamana meydan okumuş bu asil adamın, sonu hiç güzel bitmeyen bir yaşamı oldu. Giardono Bruno'dan bahsediyorum. Bugün artık hepimizin bildiği bir takım hakikatleri keşfedip dile getirdiği için kilise halkın gözleri önünde ona yakılarak ölümü layık gördü.

  

Campo dei Fiori (Türkçesi ile Çiçek Meydanı/Alanı)


Dönemin İtalya'sı ve yaşadığı çağ için bir beden büyük olan bu talihsiz adam ona söylenenlere inanmak yerine yasaklı kitapları okudu ve en önemlisi özgürce düşündü, tıpkı gerçek bir bilim adamı gibi. Kopernik'ten etkilendi.

Bruno, Yer merkezli bir evreni kabul etmiyordu. Aksine Dünya diğer gezegenlerle beraber Güneş'in merkezde yer aldığı bir yörüngede dolandığını ifade etti. Kopernik'e hak veren bu adam, yıldızların da bizim Güneş'ten farklı olmadığını ileri sürüp evrenin sonsuzluğuna dikkat çekti.

Cosmos Belgeselinden

Kendime güvendim ve sonsuzluğa doğru kanat açıp uçtum. Herkesin görmeye çabaladıklarını ardımda bıraktım. Güneş gibi başka yıldızlar olduğunu gördüm. Bizimki gibi dünyaları olan başka güneşler. Bu enginliğe vakıf olmak aşık olmak gibi.

Bruno'nun içini titreten, iliklerine kadar heyecanlandıran bu yeni düşünce (belki keşif) pek çokları için tehlikeli idi. Aşkla keşfettiklerini paylaşmak istedi, her kaşif gibi. Bruno yanlış zamanda yanlış yerde yaşıyordu. Aslında yanlış olan şey Bruno ve düşünce dünyası dışındaki her şey.

Daha akıllıca ve daha muhteşem bir evren görüşü öne sürdüğü için yıllarca parmaklıklar ardında acı çekti. Engizisyon ileride bir başka büyük düşünceyi sorgulayacaktı. Kilise Galileo'ye davrandığı kadar masum değildi. Zaten Bruno Galile'dan daha cesurdu. Önce kitapları sonra da gerçeğe , keşfetmeye tutkuyla bağlı bedeni Campo dei Fiori'de yakıldı. Galileo ile birlikte gökyüzüne baktığımızda Bruno'nun evrenini gördük. Milyarlarca yıldız ve uçsuz bucaksız bir evren.

Bugünlere kadar ulaşan ve yaşayan fikirler Bruno'ya ait olanlar oldu, bedeninin yakanların değil. Kilisenin sınırlarında Bruno'nun sonsuz ufku başlıyordu.  

Cosmos Belgeselinden

Tanrı, iradesini hakim kılmak için yeryüzündeki iyi insanları kullanır; yeryüzündeki kötü insanlar ise kendi iradelerini hakim kılmak için Tanrı'yı kullanırlar.

Ne gördüğüm hakikati gizlemekten hoşlanırım, ne de bunu açıkça ifade etmekten korkarım. Aydınlık ve karanlık arasındaki, bilim ve cehalet arasındaki savaşa her yerde katıldım. Bundan dolayı her yerde zorlukla karşılaştım ve cehaletin babaları olan resmi akademisyenlerin yanı sıra kalın kafalı çoğunluğun öfkesinde hedef olarak yaşadım.

Kör hata, aç gözlü bir dönem, aksi şans,

Sağır hasetlik, kepaze çılgınlık, kıskanç eşitsizlik

Kaba bir kalp, bozuk ruh, çılgın cesaret,

Temiz bir havayı benden gizlemeye yeterli olmayacak,

Gözlerimin önünde bir örtü olmayacaktır.

Cosmos Belgeselinden

Bilgisizliğin azgınlığına karşı savaştım. İnanın ki dünya nimetleri ya da öz saygı için bu acıya katlanmıyorum, yaşamı ben de çok seviyorum; fakat inançlarım bunun üstündedir.

Gökyüzüne baktığınızda, Ne kadar çok yıldız var diye iç geçirdiğinizde Bruno'yu da hatırlayın. 

Bruno'ya sevgilerle.