Galileo'nun Mutluluğu

1600 'lü yıllarda astronom ve matematikçi Galileo ilk kez teleskobunu gökyüzünün karanlığına doğrulttuğunda astronomi için büyük devrimlerden birisini de öncülük etmiş oldu. Meraklı Gelileo bir çok şeyin söylentiden farklı olduğunu Jüpiter'i gözlemlerken de fark etti. Sistemimizin en büyük üyesinin çevresinde küçük beyaz ışıklar görünüyordu. Dikkatli incelendiğinde bu küçük noktalar birer doğal uydu olduğu ve Jüpiter'in etrafında dolanıyordu. Bu evrenin merkezinde olmayıp özel bir konuma sahip olmayışımızın ilk büyük bildirisi idi. Gerçeğin peşindeki bu şaşkın bilim adamı bu gerçeği kabullenmekte zorlanmadı. Bugün Galileo'nun akranları Jüpiter'i gizli kalmış tüm yanlarını açığa çıkarmak umuduyla büyük bir misyon yürütüyor. Juno uzay aracı 5 yıllık bir yolculuğun ardından Jüpiter'e ulaştı, ya da kavuştu mu desek? Ne dersiniz, Juno Galileo'yu ne kadar da mutlu etmiştir öyle değil mi?

Söz konusu bilim ise, binlerce kişinin otoritesi, tek bir kişinin akıl yürütmesinden değerli.

Keşfedildikten sonra gerçekleri anlamak kolaydır. Mühim olan keşfetmektir.

Her şeyi biIme şekIindeki bu kendini beğenmiş küstahIiğin temeIi hiçbir zaman hiçbir şeyi anIamamış oImaktan başka birşey değiIdir. Bir kerecik biIe oIsa, tek bir şeyi tam oIarak anIama deneyimi oIan ve biIginin nasıI eIde ediIdiğini gerçekten duyumsamış oIan bir kimse, kendisinin hiç anIamadığı, sonsuz sayıda başka hakikatIerinde var oIduğunu fark eder.

İki gerçek birbiriyle asla çelişmez.

Şüphe, bilimin babasıdır.

Yine de dönüyor!